Pd, de hervormingsgezinde Ceccanti: “Kringcongres buiten de regels om in Pisa, is het een nationale voorbode?”

"Wat er op 10 maart gebeurde tijdens het congres van de Pd-kring van Pisa S. Marco-S. Giusto voor de vernieuwing van het gemeentelijk niveau, is fundamenteel in strijd met de interne democratie. Ik hoop dat het geen voorbode is van wat er op nationaal niveau in de Pd zou kunnen gebeuren." Dit schreef constitutionalist Stefano Ceccanti op zijn blog, waarin hij verslag deed van wat er gebeurd was.
"Eerst via WhatsApp en vervolgens aan het begin van de vergadering in persoon", schrijft Ceccanti, "meldt de secretaris van de club, de enige die bevoegd is om te bellen, dat de wettelijke voorwaarden om tot stemming over te gaan niet aanwezig zijn, aangezien er geen gedeelde lijst van stemgerechtigden is. Aangezien dit een partij is en geen verwarde studentenvergadering van enkele decennia geleden, houd ik mij aan deze mededeling van het bevoegde orgaan en op basis van een belangrijke motivatie verlaat ik de vergadering en vertrek ik naar Rome, klaar om terug te keren wanneer de voorwaarden voor zekerheid zijn vervuld."
"Toen ik eenmaal op het station aankwam, kondigden enkele zelfopgeroepen mensen in de clubchat – vervolgt Ceccanti – in onenigheid met de secretaris aan dat ze toch tot stemmen waren overgegaan. Ik antwoord daarom via WhatsApp dat als je hiermee een originele politieke demonstratie wilt geven, je dat zeker mag doen, zolang je maar niet pretendeert juridische waarde te geven aan een stemming zonder gedeelde lijst, die niet door de secretaris is opgesteld en waaraan ik op dat moment sowieso niet kon deelnemen. Ondanks deze waarschuwing kreeg ik tijdens de treinreis een melding van een telling die had plaatsgevonden, bovendien met minder dan de helft van de leden, alsof er niets was gebeurd."
De constitutionalist vervolgt: "Ik doe daarom onmiddellijk een onvermijdelijk beroep op de garantieorganen, en laat de WhatsApp-chat achterwege, niet langer een kring van de Democratische Partij, gebaseerd op het Statuut, maar een groep die zichzelf heeft bijeengeroepen en duidelijk buiten de wettelijke kaders valt, evenals elke redelijkheid en hoffelijkheid die elke vereniging zou moeten kenmerken. Tenzij we die illiberale democratieën, zonder vormen en grenzen, als voorbeeld willen nemen, die echter alternatieven voor de Democratische Partij zouden moeten zijn. Ik hoop dat een dergelijke afglijding zo snel mogelijk wordt ingedamd, in ieder geval voordat we allemaal onder het puin van een partij en democratie belanden."
La Repubblica